رجوع جامعه به وقایع تاریخ‌ساز مانند تجربه جنگ با عراق که بصورت مناسبتی و یا به شکل دیگری صورت می‌گیرد، فارغ از عواملی که بیشتر تابع شرایط و تا اندازه ای ظرفیت‌های وقایع تاریخی می‌باشد، با یک تناقض اساسی همراه است، به این معنا که؛ بدون پیش‌فرض‌های مفهومی، فهم از وقایع تاریخی حاصل نخواهد شد و از طرفی پیش‌فرض‌های مفهومی در عمل موجب تداوم و تحکیم فهم پیشین و مانع از فهم از تغییرات خواهد شد. به همین دلیل بازبینی مفاهیم و روایت ها با دشواری همراه می شود.

به نظرم اگر تغییر در شرایط و ایجاد مسایل و نیازهای جدید را یکی از مهمترین دلایل رجوع تاریخی فرض بگیریم، پیش شرط و دلیل برای فهم جدید از تاریخ، در پاسخ به نیازهای جدید خواهد بود. به همین دلیل بر اثر تحولات و شرایط جدید، پیش‌فرض‌های پیشین تغییر کرده و تناقض یادشده برطرف می شود. بنابراین منطق ناظر بر رجوع تاریخی به وقایع تاریخ ساز و بازبینی مفاهیم و روایت ها، با برداشت جدید از تاریخ صورت خواهد گرفت و با نتایج مناسبی همراه خواهد شد.