چنانکه روشن است، پرسش انتخاب شده برای عنوان بحث، بسیار کلی است و در نتیجه دامنه پاسخ ها را به همان میزان گسترش می دهد. اما این پرسش را با توجه به تغییر نسلی در جامعه ایران، بصورت خاص می توان مورد بررسی قرار دارد؛ آیا تجربه و باورهای ذهنی جامعه ایران از جنگ و پیامدهای آن، موجب تمایل به جنگ خواهد شد یا امتناع از جنگ؟
پاسخ به این پرسش با ارزیابی از نتیجه جنگ، مبنی بر پیروزی یا شکست و بسیاری از عوامل دیگر، نسبت دارد. اگر تصوّر عمومی از نتیجه جنگ با پیروزی همراه باشد، بر شکل گیری اعتماد بنفس ملی و روحیه تهاجمی و بازدارندگی در برابر تهدیدات، تأثیرگذار خواهد بود. در غیر این صورت، مفهوم مصالحه و امتناع از جنگ مورد اجماع قرار می گیرد. با این توضیح، این پرسش وجود دارد که؛ با توجه به تغییر نسل در جامعه ایران و تغییر در ماهیت تهدیدات و مشخصه های جنگ، هم اکنون چه درکی از مسئله جنگ در جامعه ایران وجود دارد؟ از وقوع جنگ احتمالی در آینده استقبال خواهد کرد یا به دنبال مصالحه و امتناع از جنگ خواهد بود؟ مهمتر آنکه؛ الزامات راهبردی هر کدام از گزینه ها کدام است؟
مطالب مرتبط: